W ostatnim czasie wzrasta liczba uczniów, którzy próbują e-papierosa. Zdarzają się sytuacje, że uczniowie przychodzą do szkoły z e-papierosem, mimo zakazu.
Poniżej przedstawiam materiały związane z tą tematyką.
Pedagog szkolny
Potencjalne zagrożenia związane ze stosowaniem e-papierosów
Drodzy Uczniowie i Rodzice!
Jeśli potrzebujecie wsparcia psychologiczno-pedagogicznego – zapraszam do kontaktu przez dziennik elektroniczny, portal komunikacyjny TEAMS – konsultacje dla rodziców w poniedziałki 14.30-15.30, dla uczniów konsultacje w szkole w czwartki 11.30 – 12.30 i każda przerwa. Można również skontaktować się telefonicznie.
Zawsze możecie liczyć na wsparcie swoich bliskich, nauczycieli, pedagogów i psychologów. Poniżej podaję adresy do kontaktu ze specjalistami pracującymi w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Jastrzębiu-Zdroju:
• psycholog (dział szkolny): psycholog-SP@ppp.jastrzebie.pl
• psycholog (dział młodzieżowy): psycholog-mlodziez@ppp.jastrzebie.pl
• pedagog (dział szkolny): pedagog-SP@ppp.jastrzebie.pl
• pedagog (dział młodzieżowy): pedagog-mlodziez@ppp.jastrzebie.pl
• logopeda: logopeda@ppp.jastrzebie.pl
PUNKT KONSULTACYJNY W PPP:
– każda środa od 13.00 do 17.00
– dodatkowo można połączyć się z konsultantem telefonicznie: 519 553 358
Proponuję również ciekawe artykuły:
Depresja u dzieci i młodzieży – co powinno nas niepokoić?
https://portal.librus.pl/artykuly/depresja-u-dzieci-i-mlodziezy-co-powinno-nas-niepokoic-kiedy-reagowac-gdzie-szukac-pomocy
Trudne zachowania – kiedy się martwić.
https://portal.librus.pl/rodzina/artykuly/trudne-zachowania-kiedy-sie-martwic
Negatywne emocje? Pomóż dziecku wejść do strefy komfortu.
https://portal.librus.pl/artykuly/negatywne-emocje-pomoz-dziecku-wejsc-do-strefy-komfortu
Gniew, złość i wściekłość – jak wspierać dziecko?
https://portal.librus.pl/artykuly/gniew-zlosc-i-wscieklosc-jak-wspierac-dziecko
Jak myśleć pozytywnie i uwierzyć w siebie?
https://portal.librus.pl/artykuly/jak-myslec-pozytywnie-i-uwierzyc-w-siebie
Techniki relaksacji dla ciała i wyczerpanego umysłu.
https://portal.librus.pl/artykuly/techniki-relaksacji-dla-ciala-i-wyczerpanego-umyslu
Jak pracować nad sobą, by czuć się lepiej?
https://portal.librus.pl/artykuly/jak-pracowac-nad-soba-by-czuc-sie-lepiej
Autyści są wśród nas – co na ich temat wiemy.
https://portal.librus.pl/artykuly/autysci-sa-wsrod-nas-co-na-ich-temat-wiemy
Wyobraźnia – dlaczego jest ważna i jak wspierać jej rozwój?
https://portal.librus.pl/artykuly/wyobraznia-dlaczego-jest-wazna-i-jak-wspierac-jej-rozwoj
Fobie u dziecka – jak sobie z nimi radzić?
https://portal.librus.pl/artykuly/fobie-u-dziecka-jak-sobie-z-nimi-radzic
Ustalanie granic – jak bardzo dziecko powinno być samodzielne.
https://portal.librus.pl/artykuly/ustalanie-granic-jak-bardzo-dziecko-powinno-byc-samodzielne
Nie marnuj czasu – ucz się efektywnie.
https://portal.librus.pl/artykuly/nie-marnuj-czasu-ucz-sie-efektywnie
Jak oderwać nastolatka od komputera.
https://portal.librus.pl/artykuly/jak-oderwac-nastolatka-od-komputera
Jak kontakt z naturą wpływa na Twoje dziecko?
https://portal.librus.pl/artykuly/jak-kontakt-z-natura-wplywa-na-twoje-dziecko
Niedobory snu – jak wpływają na organizm nastolatka?
https://portal.librus.pl/artykuly/niedobory-snu-jak-wplywaja-na-organizm-nastolatka
Dzieci potrzebują się smucić.
https://portal.librus.pl/artykuly/dzieci-potrzebuja-sie-smucic
Koncentracja uwagi u dziecka – jak działa?
https://portal.librus.pl/artykuly/koncentracja-uwagi-u-dziecka-jak-dziala
Z pozdrowieniami- pedagog szkolny 🙂
Szanowni Państwo,
w załączeniu przekazuję informację przygotowaną przez Głównego Inspektora Sanitarnego przy współpracy z Ministerstwem Edukacji Narodowej na temat potencjalnych zagrożeń związanych z elektronicznymi papierosami.
Od 2011 roku aż sześciokrotnie wzrosła liczba polskich uczniów, którzy próbowali e-papierosa. Młodzież nie zdaje sobie sprawy, że e-papierosy, tak samo jak tradycyjne papierosy, uzależniają i wpływają negatywnie na zdrowie.
E-papierosy oraz tytoń podgrzewany postrzegane są jako mniej szkodliwe, dlatego młodym ludziom wydają się one szczególnie atrakcyjne. Pozwalają one ukryć młodzieży nawyk palenia. Tym samym eliminują istotny czynnik chroniący ją przed sięganiem po papierosy, jakim jest strach przed wykryciem nałogu przez rodziców. Dlatego też w łatwy sposób otwierają furtkę do palenia papierosów w przyszłości.
W imieniu Ministra Edukacji Narodowej oraz na prośbę Głównego Inspektora Sanitarnego uprzejmie proszę o upowszechnienie informacji w Państwa szkołach i placówkach edukacyjnych. Zależy nam na tym, aby wiedza na temat zagrożeń dotyczących e-papierosów trafiła do rodziców, uczniów i nauczycieli.
Z wyrazami szacunku
Anna Ostrowska
Rzecznik Prasowy MEN
MEN i GIS_Informacja na temat zagrożeń dotyczących e-papierosów
MOTYWACJA DZIECKA DO NAUKI.
Jak pomóc własnym dzieciom?
W ostatnich latach niemalże w każdej dziedzinie nauki zauważalny jest ogromny postęp. Również w dziedzinie psychologii nastąpiła znaczna weryfikacja poglądów. Dziś coraz mniej ludzi wątpi, niedowierza, że na nasze dorosłe życie ma wpływ nasze dzieciństwo.
Wszyscy, na nowo musimy przyjrzeć się sobie, własnej postawie wobec dzieci, gdyż to właśnie relacje dziecko-rodzic są niezwykle ważne i rzutują na dorosłe życie. Szczególnie dziś, gdy na zewnątrz jest tak dużo niebezpiecznych atrakcji dla naszych dzieci, młodzieży.
Wśród wszystkiego, co cenimy najbardziej jako ludzie, pomyślność naszych dzieci wydaje się być szczególnie ważna, jeśli nie najważniejsza. Stawiamy sobie pytanie: ,,Co jako rodzic powinienem robić, aby zapewnić dziecku pomyślność?”.
Pomyślność naszych dzieci zależy w znacznym stopniu od tego, czy potrafimy wyciągnąć wnioski z sukcesów i porażek naszych rodziców. Warto pamiętać, że przyszło nam żyć w okolicznościach dość różnych od tych, w jakich żyli nasi rodzice, a jeszcze w innych żyć będą nasze dzieci. Przyszło nam żyć w przyszłości, której kształtu nie przewidzieli ani nasi rodzice, ani my sami. Niestety nie jesteśmy przygotowani ani do warunków życia w czasach, które się zrodziły, ani do negatywnych zjawisk, które stają się obecnie coraz powszechniejsze wśród dzieci i młodzieży.
Jest tyle zła wokół nas. Często nie mamy wpływu na to, co dzieje się na zewnątrz, ale musimy uświadomić sobie, że tak całkiem bezradni nie jesteśmy, ( jak niektórzy twierdzą ), mamy przecież wpływ na to, co się dzieje w naszych domach.
Zmiany w kraju przyniosły również nowe szanse i my dorośli, rodzice i nauczyciele mamy obowiązek przygotować nasze dzieci do korzystania z tych szans, a nade wszystko odpowiedzialni jesteśmy za ich przyszłość.
My to znaczy – rodzice i nauczyciele. Ale nauczyciel bez autentycznego zaangażowania rodzica nie zdziała zbyt wiele. A nade wszystko nie może być tak, że za rozwój dziecka do południa odpowiada "minister oświaty i wychowania, a po południu prezes telewizji".
Jest zrozumiałe, że te ciężkie czasy, w których przyszło nam żyć dzisiaj, wpływają na nasze samopoczucie, tracimy optymizm i nadzieję. Może nawet wygasły w nas aspiracje, ambicje, nadzieje, ale dzieci mają skłonność do optymistycznego patrzenia w przeszłość. Byłoby fatalnie, gdyby nasze frustracje i lęki odziedziczyły po nas nasze dzieci, gdybyśmy zarazili je naszymi obawami, że w tym kraju zwykli ludzie nie mają szans. Nasze dzieci nie mogą uważać za utopię osiągnięcie sukcesu, dlatego muszą być lepiej przygotowane do korzystania z nowych szans, ale o tę szansę trzeba walczyć. My w tej walce musimy naszym dzieciom towarzyszyć, a przede wszystkim przygotować je do niej. Musimy pamiętać, aby od początku wdrażać dziecko do postrzegania siebie jako jednostki twórczej, że wykształcenie daje im możliwość wyboru różnych ,,drzwi”. Wizja zmian pracy jest dziś bardzo trudna do przyswojenia przez dorosłych, ale nie może tak być z naszymi dziećmi.
Kiedy w domu pojawia się maleństwo, każdy niemalże rodzic widzi w swoim dziecku przyszłego geniusza. Nad kołyską roztacza wizję świetlanej przyszłości swojej pociechy. Taką postawę często wzmacniają liczni znajomi twierdząc, ,,jakie cudowne”, ,,jakie mądre”.
Z czasem geniuszy jest coraz mniej. Dlaczego?
Za główną przyczynę uważa się nieumiejętność kierowania rozwojem dziecka. Niestety, umiejętność ta, nie przychodzi wraz z narodzinami naszego dziecka. Nikt nigdy nie twierdził, że wychowanie dziecka to łatwa sztuka. Wymaga przecież od rodziców nie tylko intuicji i miłości, ale także wiedzy.
Trzeba być świadomym faktu, że zdolności dziecka zależne są nie tylko od cech indywidualnych dziecka, ale przede wszystkim od postaw wobec niego. Jeżeli nie rozwijamy w dziecku ciekawości świata, nie rozwijamy zainteresowań, to jak ma się ono rozwijać? Zrozumiałe jest, zainteresowania kosztują.
Należy, np. przyjrzeć się dokładnie, jak uczymy swoje dzieci wydawania pieniędzy. Nieraz obserwuje się jak dzieci wydają pieniądze na kiczowate, reklamowane, nic nie warte ,,bibeloty”, nie wspominając już o słodyczach. Czy w tej sytuacji trudno jest nam odpowiedzieć na pytanie, ile dzieci ma nawyk kupowania czasopism, ciekawych krzyżówek (w księgarniach jest naprawdę duży wybór), itp.?
Wiedzy wokół nas jest coraz więcej i tej wiedzy będzie ciągle przybywać. Człowiek nie jest w stanie ją ogarnąć, ale musi umieć z niej korzystać.
Nikt nie potrzebuje, tak często motywacji do nauki, pracy jak dziecko! A przecież każde dziecko przychodzi do szkoły ze szczerym pragnieniem, aby dobrze się uczyć. Nie możemy, dziecka po jakimś czasie (zwłaszcza, gdy zaczynają się niepowodzenia) po prostu zostawić. Bez pozytywnej motywacji zdobywanie wiedzy przekształca się w uciążliwą, mozolną pracę.
Jak zapobiec wystąpieniu u dziecka niechęci do nauki?
Jak wesprzeć poczynania szkoły, nauczyciela?
Jednym z podstawowych warunków jest wyrobienie u dzieci szacunku do nauki i uczenia się jako czynności, która wymaga dużego wysiłku, siły woli, a nawet rezygnacji z wielu przyjemności. To nie jest trudne, jeżeli sami wyrażamy taką postawę. Warto też się zastanowić, czy to nie nasza postawa powoduje, że zamiast powodować u naszych dzieci rozwój motywacji do zdobywania wiedzy popychamy je do pogoni za dobrymi stopniami.
W przypadku niepowodzeń, najtrudniej jest zmotywować dziecko do wysiłku. Niestety ciągle popełniamy bardzo powszechny błąd – dążymy do likwidacji trudności, a nie zastanawiamy się nad przyczyną. Czasem winą obarczamy nauczyciela, czasem lenistwo dziecko (tak sadzimy) jest dla nas wytłumaczeniem. Nie piętnujemy od razu naszych dzieci. Spróbujmy je lepiej po prostu poznać, zrozumieć, spróbujmy po prostu im pomóc. Wspólne rozmowy, spacery, dyskusje na temat bieżących wydarzeń. Jeżeli mamy czas na wspólne oglądanie filmu, to także musimy mieć czas na rozmowę o filmie. Takie rozmowy, gdy wymieniamy własne poglądy to najlepsza okazja, aby zobaczyć, co dla waszego dziecka jest teraz ważne, co się liczy, jakie ma poglądy, jak ocenia innych, siebie itp.
Zawsze rodzice powinni interesować się swoimi dziećmi. To pozwala na dostrzeżenie trudności, z którymi nie radzi sobie dziecko. One nie bardzo lubią o tym mówić i to doprawdy z różnych powodów. Czasem zupełnie nie zrozumiałych dla dorosłych. Dzieci po prostu się boją, wstydzą. Mają prawo! Odpowiednie postępowanie będzie równoznaczne z eliminowaniem źródeł niepowodzeń w nauce szkolnej a także trudności wychowawczych. Należy zawsze pamiętać, że jeżeli chcemy zmienić sytuację dziecka, najpierw musimy zmienić siebie. Szukajmy pomocy dla dziecka, rozmawiajmy o dziecku z nauczycielami, zgłaszajmy swoje spostrzeżenia, aby dziecko widziało i czuło, że i rodzic i nauczyciel stoją po tej samej stronie.
Stworzenie życzliwej atmosfery, spokoju, zaufania jest szczególnie ważne w przypadku niepowodzeń. Należy oczywiście pamiętać o zapewnieniu podstawowych warunków. Dziecko musi mieć swój własny kąt do nauki i musi wiedzieć, że gdy się uczy jest ,,nietykalne”, że oglądanie telewizji przez rodziców w tym samym pomieszczeniu jest niedopuszczalne! Pamiętajmy, aby nie oceniać głośno swoich dzieci, szczególnie w ich obecności: ,,jest mało zdolny”, ,,ma krótką pamięć”, itp. Dziecko szybko w to wierzy i traktuje jako usprawiedliwienie swoich niepowodzeń, a poza tym nikt nie lubi negatywnych ocen.
Nikt nie narzuci państwu ani sposobu, ani metody postępowania, uważam, że rodzice mają prawo, a nawet obowiązek wyboru i przystosowania wszelkich działań do warunków, w jakich funkcjonuje ich rodzina.
„Tego się trzeba nade wszystko strzec,
aby nie znienawidził nauki ten,
kto jej jeszcze nie może pokochać”.
Tekst opracowany na podstawie poradnika dla rodziców „ Vademecum dla rodziców pod redakcją Wojciecha Pomykało”.