Savoir- vivre

Savoir – vivre
Życie – jest już takie, że wszystko, co ktoś kiedyś zaczął, kiedyś musi się zakończyć. […] Was czeka wkrótce lub trochę później zakończenie szkoły, szkolnych przyjaźni, nastoletnich różnych szaleństw […] kończenie z gitarą, kończenie z pierwszą miłością,  z ciachami z różową pianą, z chodzeniem na upojne wagary, z sentymentem do pani profesor. Wiem, postanawia się, że z panią profesor będzie dalej kontakt, że będziecie widywać się, pisywać. Nic z tego nie będzie. Kończyć trzeba […] po męsku, nie oglądając się wstecz. Zdecydowanie. Samo życie też kiedyś się zakończy, choć macie do tego dużo czasu. O ten czas mi chodzi, żebyście go nie tracili. Macie go dużo, ale żadna jego cząstka nie wraca. Jednym z najgłupszych powiedzeń ludzkości jest, że jakaś czynność albo sytuacja dobra jest dla zabicia czasu. Jak można zabijać to jedyne, co naprawdę mamy, i to w ilości ograniczonej? Więc nie zabijajcie go, nie marnujcie. Wykorzystajcie każdą chwilę.
Savoir – vivre dla nastolatków
Jan Kamyczek
Wyszukała dla Was Madi